خاطره|اتفاقی عجیب در عیادت آیت الله حق شناس برای شهید مدافع حرم
به گزارش خبرنگار نوید شاهد تهران بزرگ، شهید مدافع حرم "حمید عزیزی" یکم مهر ماه سال 1361 در تهران دیده به جهان گشود. پدرش محمد نام داشت. او که پاسدار سپاه پاسداران بود پس از حضور در سوریه یازدهم مردادماه سال 1392 در جبهه مقاومت در سن سی و یک سالگی به شهادت رسید. در ادامه خاطره‌ای از زبان مادر شهید عزیزی را می‌خوانید.
مادر شهید مدافع حرم "حمید عزیزی"در خاطره ای از او روایت می‌کند:
آن روزها تلویزیون رزمنده ها و جنگ را خیلی نشان می داد. مهدی که تازه راه افتاده بود جلوی تلویزیون می ایستاد و می گفت: «سعیدم من، سعیدم من ..... » دقت کردم، دیدم منظورش (شهیدم من) است. سرودی که آن ایام از تلویزیون پخش می شد این بود: شهیدم من ... شهیدم من .... به کام خود رسیدم من ...
حالا که فکر می کنم، می بینم چقدر به هم نزدیک اند کلمات سعید و شهید.
یک روز با مهدی و چند نفر از بچه ها برای دیدن آیت الله حق شناس(ره) رفتیم. ایشان به مهدی نگاه معناداری کردند و گفتند: شما به این آقا مهدی خیلی احترام بگذارید..... ما خیلی تعجب کردیم.
یک روز هم به اتفاق مهدی برای عیادت آیت الله حق شناس به بیمارستان رفتیم. یکی یکی برای دست بوسی به سمت ایشان می‌رفتیم. نوبت مهدی که رسید حاج آقا گریه کردند. باز هم ما تعجب کردیم. در مسیر برگشت به شوخی به مهدی گفتم: اهل سر بودی و ما نمی دانستیم ....! بعد از شهادتش همه یقین کردیم که واقعاً اهل سر بود.
انتهای پیام/
